برزین آذرمهر
• نه چو نیلوفر دمیده بر آب• نه چو لرزنده شب پر شبتاب،
• نه چوباران
• نه قطره
• نه شبنم
• نه چو پر ریشه بیشه ی درهم،
• نه چو مرغی که سردهد آواز
• با دلی پر ز حسرت پرواز،
• نه چو مهتاب نو دمیده به کوه
• ازشب تیره آمده به ستوه،
• نه چو توفان پا گرفته به دشت
• رو نهاده به راه بی برگشت،
• نه چو امواج سخت کوبنده
• صخره ها را زخشم روبنده،
• نه چو جنگل
• نه رود
• نه نیزار
• نه بهاران زنده از پیکار ،
• بوی دریا
• نمی دهد شعرم!
• گر نبارم چو قطره
• چون باران
• نبرم ره به گردش دوران،
• نزنم شخم خاک خشک و عقیم
• نکنم چاره این عذاب عظیم،
• گل نکارم به دوزخِ تقدیر
• در نسیم بهاری تغییر،
• نگشایم گره ز غنچه ی ماه
• که نشانی است از شکوه پگاه،
• نگذرم از هزار سرخه حصار
• نستیزم به راه فتح بهار،
• نزنم پر به شام بی پرواز
• نکنم نو فسانه ای آغاز،
• نشوم در تنور هستی گم
• نفشانم چو دانه ی گندم
• عطر غم ها و شادی مردم،
• بوی فردا
• نمی دهد شعرم!
پایان